گزارش کارآموزی تریتیکاله و مصارف آن

گزارش کارآموزی دانلودی تریتیکاله و مصارف آن

تریتیکاله یگ گونه جدید غله می باشد که به وسیله انسان و از ترکیب ژنومهای گندم tritikum و چاودار cecale بوجود آمده است. این تلاقی با هدف انتقال مقاومت به سرما و رشد سریع و تحمل شرایط بد محیطی چاودار با خصوصیات زراعی و کیفی بر تر گندم صورت پذیرفته است. در این روند گندم به جای گیاه مادری و دانه های گرده از چاولار گرفته می شود. از دید یاخته شناسی در نزد تریتیکاله دسته های کروموزمی هگزا واوکتاپلوییدی یافت می شود، که انواع تریتیکاله های هگزاپلوئیدی بیشتر و دارای مقاومت بالایی در برابر تنشهای محیطی هستند. تولید انبوه تریتیکاله از سال 1968 در جهان آغاز گشته و طبق آخرین آمار (FAO) تا سال 2002 سطح زیر کشت آن در جهان 3065 هزار هکتار با تولید 10964 هزار تن بوده است. بالاترین سطح زیر کشت در جهان در کشورهای چین، هلند، آلمان با سطحی بالاتر از پانصد هزار هکتار و استرالیا و فرانسه بیشتر از 250 هزار هکتار به کشت این گیاه اختصاص داده اند. در ایران در استانهای کرمانشاه، بوشهر، اصفهان، مغان و گلستان در حدود 3000 هکتار کشت می شود. خصوصیات مطلوب تریتیکاله که شامل تحمل به سرما مقاوم به ورسی تحمل به آفات و بیماریها مانند زنگ زرد، کوتولگی، زنگ قهوه ای سفیدک و سیاهک ها بوده و در رقابت با علفهای هرز نیز مقاومت خوبی نشان داده است. سرعت رشد اولیه و قدرت ترمیم پذیری آن باعث شده که برای استفاده دو منظوره نیز مناسب باشد. ارزش غذایی دانه تریتیکال در پرورش طیور، پروار گوساله نیز بالا می باشد. ساختار درونی دانه تریتیکاله را نزدیک به 60 % نشاسته، 16 % پروتئین (بیش از 3 % اسید آمینه ضروری لیزین) 2 % چربی و 13 % آب تشکیل می دهد که در مقایسه با غلات حاوی فسفر، منیزیم و پتاسیم بیشتری می باشد. فعالیت آنزیمی در دانه ترتیکه بیشتر از گندم بوده که صفت خوبی در تهیه مالت است. دانه تریتیکاله مانند گندم ولی قدری کشیده تر تیره تر و کمی چروکیده است زراعت آن آسان و شبیه زراعت گندم و جو می باشد. تریتیکاله دارای تیپهای بهاره زمستانه و فی ما بین است و در زراعت های دیم در مناطق سرد عملکرد بیشتری نسبت به جو و گندم داشته است. تریتیکاله از نظر آب و هوایی به زمین در پهنه های نامناسب توصیه نشده و خواسته های اندک آن سبب شده که مناطق وسیعی از جهان زیر کشت این گیاه اختصاص یابند نتایج بررسیها انجام پذیرفته در ایران موید این واقعیت می باشد که عملکرد دانه تریتیکاله به طور متوسط در اکثر نقاط ایران بیست درصد بیشتر از ارقام اصلاح شده گندم بوده و ماده خشک تولیدی آن (علوفه خشک و دانه استحصالی از آن) دو برابر جو است. لذا توانائی بالقوه این نبات در تعلیف دامها با توجه به کمبود علوفه و گندم تولیدی جهان برای تهیه خوراک دام و طیور معرفی شده و لزوم توجه به این مهم را ضروی می سازد. دانه تریتیکاله تا 75 درصد به ذرت و تا 100 درصد به جای گندم می تواند در جیره غذایی طیور استفاده گردد.

مصارف غذایی تریتیکاله

اغلب بررسیهای صورت گرفته در مورد آسیباب نمودن نشان می دهد که بازدهی آرد سفید تریتیکاله کمتر از گندم نان می باشد. در آزمایشی مشخص گردید که بازدهی آرد ارقام مختلف در محدوده بین 52 تا 59 درصد قرار دارد. در صورتیکه در آزمایش مذکور بازدهی آرد گندم شاهد (INI A 66) حدود 84 درصد بود از سوی دیگر اگر چه مقدار پروتئین دانه مورد استفاده جهت آرد کردن مجموعا از گندم بیشتر است.

اما میزان پروتئین آرد ترتیکاله برابر و حتی کمتر از آرد گندم می باشد. زیرا درصد زیادی از پروتئین دانه در سبوسی قرار دارد که به علت آسیاب کردن از آن جدا گردد، بنابراین جهت خط بیشتر پروتئین دانه نسبت به گندم از ترکیبهای متفاوت آرد دانه همراه با سبوسی و همچنین مقادیر مختلف آرد گندم اقدام به تهیه نان می گردد. نتایج بررسیها نشان می دهد که از مخلوط آرد ترتییالکه و گندم نان با کیفیتی بدست می آید. همچنین مشخص شده نا نهایی که شامل 30 % آرد دانه و سبوسی تریتیکاله هستند نانهای مطلوبی بوده و حاوی پروتئین بیشتر و توازن مناسبتر اسیدهای آمینه هستند. قدرت جذب آب بوسیله آرد تریتیکاله در مقایسه با گندم و زمان لازم برای تخمیر نیز به علت بالا بودن میزان فعالیت آلفا آمیلاز کوتاه است. در نتیجه کیفیت نانوایی آرد آن در حال حاضر از گندم کمتر است و نان حاصل نمی توان با کیفیتی مشابه به نان گندم داشته باشد. هر چند نتایج بعضی از ازمایشات نشان می دهد با ساتفاده از تکنیکهای جدید و استفاده از ماشین آلات پیشرفته احتمال تهیه نان مطلوب از آرد تریتیکاله هم وجود دارد همچنین لازم به ذکر است از آرد تریتیکاله جهت تهیه بیسکویت، رشته مالت و نوشابه در کشورهای تولید کننده استفاده می شود...